pagtitinda ng kalamay

                                                    Pagtitinda ng Kalamay


                            Ito ang aking karanasan na hinding hindi ko makakalimutan ang magtinda ng kalamay at magsisisgaw sa daan nh bili na kayo ng kalamay. Hindi ko inaasahang mararanasan ko ang ganitong trabaho kahit panandalian lamang.
                           Sa simula ng akin paglalako, sobrang nahihiya ako at isip isip ko ay sana ay lamunin na ako ng lupa. Pero wala akong magagawa dahil kailangan ko itong gawin. Nagsimula na akong magsisigaw ng bili na kayo ng klamay..bili na. Pakiramdam ko ng mga oras na iyon  ay walang may gustong bumili , at halos gusto ko na ding umiyak . Pero hindi ako nawalan ng pag asa nagsimula na ulit akong maglako hanggang sa linapitan ko ang babae at alokin ng tinitinda ko pero sa kasaswiang palad tinaggihan niya ito at sinabing ang mahal naman, umalis na lamang ko dahil sa inis at sabay wikang "di wag". At dahil doon ay pnagpatuloy ko namang ulit ang pagtitinda, at hindi ako nawwalan ng pag asa, hanggang sa may inalok ulit ako na bumili ng kalamay bigla na lamang akong napangiti  ng mga oras na iyon at pakiramdam ko ay nanalo ako sa loto noong bumili siya sa akin.
                          Pagnakakakita ako ng nagtitinda ng kalamay sinasabi ko sa sarili ko na anndali naman ng trabaho nila, yung tipong magtatawag lang naman sila, pero nung naranasan ko na mahirap pala, dahil mananakit na nga ang paa mo ay mananakit pa din ang lalamunan mo, sa labilang banda masya din dahil andoon ang kung paano ka makikisalamuha sa ibang tao, at isa itong marangal na trabaho na kaylanman ay hindi dapat ikahiya.
                          Pagkatapos kong magtinda ay pakiramdam ko ito ang karanasang hinding hindi ko makakalimuatn hindi dahil sa nakakahiya, o mahirap, pero dahil nagbigay ito ng kasiyahan sa akin.